Czuję, jak wracam do korzeni, pisząc ten tekst, bo przecież od właśnie takich "poradnikowych" wpisów zaczynałam. Gdy przez większość czasu myślami jest się przy globalnych problemach, jak seksizm, kryzys klimatyczny, rasizm, homofobia i tym podobne, łatwo jest zapomnieć, że zanim znajdziemy w swoich głowach i sercach miejsce, by się nimi zająć, najpierw musimy zająć się sobą. I to w dość skuteczny sposób, który pozwala nam przeskoczyć kolejne stopnie piramidy Maslowa. (Swoją drogą, pisząc to, uświadomiłam sobie, jak ogromne szczęście mam, że mogę sobie pozwolić na to, by błąkać się myślami po wielkich zagadnieniach, zamiast być zmuszoną martwić się o fizjologię, bezpieczeństwo, miłość, uznanie, chociaż jeszcze nie tak dawno temu, w ogóle nie myślałam o tym, że można "żyć", trzeba tylko "przeżyć"...) A to wcale nie jest takie proste, bo chociaż lubimy o sobie myśleć, jako istotach stworzonych do wielkości, nasz mózg zdecydowaną większość swoich mocy wykorzystuje nie do abstrakcyjnego myślenia, a utrzymania nas przy życiu. Wyprowadzka z domu to przełomowy moment w życiu każdego człowieka. Myślę, że umieściłabym go w top 3. Składa się na to wiele czynników, jednak moim zdaniem, najważniejszym z nich, jest separacja od rodziców. Niezależnie do tego, czy relacje z nimi układają się, jak marzenie, czy są bardzo napięte, przecięcie pępowiny, jaką jest wspólne mieszkanie, jest kluczowym elementem dorastania. I bynajmniej nie chodzi tu o tak prozaiczne rzeczy, jak pranie swoich ubrań czy robienie zakupów, chodzi o mentalny rozwój, który następuje, gdy przestajesz się czuć głównie czyimś dzieckiem. A osiągnięcie tego efektu, gdy de facto wciąż jesteś dzieckiem, które nigdy nie opuściło gniazda, może okazać się prawdziwym wyzwaniem. Nie nieosiągalnym, oczywiście, ale bardzo, bardzo trudnym. Nawet nie ze względu na nasze nastawienie, ale nastawienie rodziców. Jeżeli kiedykolwiek wypowiedzieli słowa "mój dach, moje zasady", to naprawdę nie zrobi im różnicy, czy mówią do 16-latka, czy 26-latka. Okres dorastania jest tak trudny, między innymi dlatego, że próbujemy wtedy budować swoją tożsamość, swoje poczucie odpowiedzialności, swoje reguły, według których uważamy, że powinniśmy się zachowywać. Nasi rodzice często mają inne spojrzenia na to, co jest odpowiednie, a co nie i silne poczucie, że to ich zadanie, by egzekwować na nas, swoje własne poglądy. Sama wyprowadziłam się z domu, mając 19 lat, wyleciałam stamtąd, jak na skrzydłach, dosłownie 2-3 dni po tym, jak dostałam oficjalną informację z UW, że dostałam się na każdy kierunek, wiedziałam więc, że co by się nie wydarzyło, idę na studia. Moi rodzice zawsze byli bardzo liberalni, od 15-16 roku życia, większość wakacji spędzałam sama w mieszkaniu, gdy oni emigrowali do naszego letniego domu na wsi. Ciężko więc powiedzieć, żeby mieszkanie z nimi było dla mnie jakąś formą ograniczenia, a jednak to, jak bardzo się zmieniłam, jak bardzo zmienili się oni i nasze relacje, gdy opuściłam dom, jest nie do przecenienia. Oczywiście niebagatelną rolę odegrała tu moja terapia, ale wiem, że nie dałaby nawet 20% efektu, gdybym w jej trakcie, wciąż mieszkała z nimi. O czym ostatnio wspominałam w rozmowie z mamą na YT. I jednocześnie chcę zaznaczyć, że w zupełności rozumiem aspekt finansowy, który do tego zniechęca. Mieszkania są drogie, zdaje się, że lepiej mieszkać z bliskimi niż obcymi ludźmi, "odkłada się na swoje" i tak dalej. Przez pierwszy rok studiów żyłam za tyle, ile teraz wydaję na jednorazową wizytę u fryzjera. Przez pierwsze 3 lata studiów mieszkałam z przynajmniej dwójką, najczęściej trójką ludzi. Nie miałam pokoju dla siebie na wyłączność nawet przez minutę. Wymieniali się praktycznie co rok, za każdym razem w mniej lub bardziej nieprzyjemnych okolicznościach. I mimo tych wszystkich niedogodności, wciąż uważam, że był to dla mnie czas większego rozwoju, niż cokolwiek, co mogłabym doświadczyć, mieszkając z rodzicami. Nie mówię, że jest łatwo. Jednak zdecydowanie warto. Dlatego dziś przychodzę z małym poradnikiem, pełnym wsparcia i otuchy dla tych z Was, które rozważają lub czekają właśnie na ten moment! 1. Bądź sobą i pamiętaj, że "można" nie znaczy "trzeba" Wychodzenie ze strefy komfortu i próbowanie nowych rzeczy jest super, ale tylko w granicach, które są dla Ciebie akceptowalne. Jest przepaść między "zawsze chciałam to zrobić, ale nie miałam odwagi", a "nigdy nie chciałam tego zrobić i wszystko we mnie mi mówi, że tego pożałuję, ale nikt mnie nie kontroluje, więc #YOLO". Mieszkając sama, wciąż jesteś sobą. Tak jak 18-ste urodziny nie zamieniły Cię magicznie w inną osobą, tak wyprowadzka też tego nie zrobi. Bądź odważna, bądź otwarta, ale nie kosztem samej siebie. 2. Jesteś swoim własnym opiekunem I traktuj tę rolę poważnie, bo od niej zależy całe Twoje życie. Traktuj się, jak kogoś, kogo kochasz najbardziej na świecie, dla kogo chcesz wszystkiego, co najlepsze, o kogo jesteś gotowa walczyć i dla kogo jesteś w stanie się poświęcać. Jeżeli tego nie czujesz, trudno. Fake it till you make it. A z czasem, kto wie, może wejdzie Ci to tak w krew, że nawet nie zauważysz, kiedy przestałaś dawać ludziom wchodzić Ci na głowę, kiedy nauczyłaś się walczyć o swoje, kiedy Twoja postawa zaczęła samoistnie wzbudzać w innych szacunek do Ciebie. 3. Znajdź lub kontynuuj swoje hobby Kiedyś napisałam taki fajny tekst o drzewie i korzeniach, które porównałam do ludzi i naszego systemu wsparcia. Jeżeli jesteśmy drzewem o wielu różnych korzeniach; mamy przyjaciół, pasje, rodzinę, sport, edukację, miłość, hobby, nawet jeżeli upadniemy, przeżyjemy, bo część korzeni zostanie nienaruszona. Jeżeli jednak posiadamy tylko dwa lub trzy korzenie, szansa na to, że będzie nam łatwo przeżyć huragany, jakie życie na nas zsyła, jest o wiele mniejsza. Dlatego, jeżeli masz swoje hobby lub pasję, niezależnie od tego, czy jest to taniec, malowanie, gry RPG czy cokolwiek innego, koniecznie kontynuujcie je po wyprowadzce! A jeżeli ich nie masz, to idealny moment, żeby próbować nowych rzeczy i znaleźć coś dla siebie. Każde większe miasto jest pełne bezpłatnych zajęć, na których można spróbować swoich sił w najróżniejszych rzeczach, od garncarstwa, przez programowanie, po strzelanie z łuku. To też idealna okazja, by poznawać nowych ludzi! 4. Otwórz się na ludzi Wyprowadzka z domu często łączy się z przeniesieniem się do zupełnie innego miasta. Zapewne część Twoich znajomych też się tam znajdzie i będzie Cię kusić, by trzymać się blisko nich, bo to znane, a może i nawet lubiane towarzystwo. Nie ma nic złego w podtrzymywaniu starych znajomości, ale zdecydowanie trzeba szukać nowych! Zawsze kręcę głową, gdy widzę, jak moi znajomi z Podkarpacia, wciąż trzymają się głównie w tych samych paczkach, w których byli w liceum, chociaż mieszkają w dwumilionowym mieście, wciąż wiążą się przeważnie ze sobą wzajemnie, czyli wewnątrz tej mikroskopijnej grupy, w której tkwią, od kiedy byli nastolatkami, po prostu przeniesionej 400 km dalej. Każdy ma prawo żyć, jak uważa za słuszne i chociaż moje zdziwienie ma w sobie nutki dezaprobaty, sprowadza się ona wyłącznie do tego, że nie umiem pozbyć się wrażenia... straconej szansy? Szansy na to, by odkryć siebie na nowo, szansy, by poznać ludzi, z którymi nie miałoby się okazji spotkać w mieście, z którego się pochodzi. Pamiętam, że gdy pierwszy raz oglądałam, jak moja przyjaciółka tańczy w Burlesce, przeżywałam potężny dysonans poznawczy. Nie wyobrażam sobie nawet, jaka fala pogardy, nienawiści, obrzydzenia i wszystkiego, co najgorsze (i niezasłużone) spadłaby na nią, gdyby zajmowała się takimi rzeczami w miejscu, gdzie chodziłam do szkoły. A potem mogłam siedzieć z nią na backstagu i rozmawiać z tymi wszystkimi ciekawymi, wyjątkowymi ludźmi, których przenigdy bym nie spotkała, jeżeli nie byłabym gotowa odsunąć trochę moich starych znajomych, by poznać nowych. 5. Daj sobie czas To w porządku, jeżeli nie radzisz sobie najlepiej. Śmiesznym momentem w moim życiu, w którym uświadomiłam sobie, jak dziecięce miałam spojrzenie na świat, był ten, w którym dotarło do mnie, że to, jak mój tata jest w stanie bez budzika wstawać o 6 rano, wychodzić z psem, jeść śniadanie, wychodzić do pracy, jechać na zakupy, wracać, wychodzić z psem, gotować lub jeść obiad, chwilę się relaksować, robić znowu jakieś pożyteczne rzeczy, znowu wychodzić z psem, po czym znowu się relaksować z poczuciem, że miał owocny dzień, który kończy się błogim snem o 23... To nie jest najnudniejsza rutyna na świecie. To najtrudniejsza do osiągnięcia rutyna na świecie. Życie jest naprawdę trudne. Dojście do takiej harmonii nie mieści mi się nawet w głowie. Nie mam pojęcia, jak mój tata to robi. Naprawdę. Dosłownie wczoraj zauważyłam, że brakuje mi ponad 700 zł na koncie, bo, jak się okazało, zapomniałam anulować zlecenie stałe za LuxMed, z którego zrezygnowałam w ubiegłym miesiącu i teraz muszę się męczyć, żeby mi te pieniądze zwrócili. O prawie każdego dnia, mam myśl "słodki Jezu w pomidorach, nie zrobiłam dziś tylu rzeczy...", będąc wykończoną zmaganiami, nie zrelaksowaną odpoczynkiem. Dorosłe, samodzielne życie, nie jest kromką z masłem. Jest super skomplikowaną kuchnią molekularną, której oczekuje się od Ciebie na wczoraj, a Ty masz tylko swoją starą kuchenkę, na której działają dwa palniki i jedną zardzewiałą patelnię. W tym szaleństwie da się jednak znaleźć mnóstwo radości, motywacji, pokory, dystansu do różnych spraw. Wystarczy tylko okazać cierpliwość, zarówno sobie, jak i otaczającemu nas światu i po prostu "dać czasowi czas". Mój tata jest ode mnie 35 lat starszy, myślę, że mamy jeszcze czas, by rozgryźć jego sekret i go zaaplikować. 6. Nie oceniaj się surowo Jeżeli wydaje Ci się, że innym ludziom idzie o wiele lepiej niż Tobie, to tylko dlatego, że nie znasz ich dostatecznie dobrze. Każdy z nas; ja, Ty, nasi rodzice, pani w sklepie, pan hydraulik, ludzie, którzy Cię uczą, którzy Cię obsługują, których podziwiasz i nie znosisz... Wszyscy niesiemy swoje przysłowiowe krzyże, wszyscy zmagamy się z życiem, z samymi sobą, z oczekiwaniami, jakie są na nas nakładane z zewnątrz i wewnątrz. Wszyscy robimy wyłącznie to, co możemy, w zakresie, na jaki nas stać, o mocy, jaką jesteśmy w stanie z siebie wykrzesać. Nic ponadto. To, że ktoś jest super w swojej pracy, nie oznacza, że jest mu super z sobą samym. To, że komuś łatwo przychodzą same 5, nie oznacza, że dają mu tyle satysfakcji, ile Tobie ciężko zapracowane 4. To, że ktoś jest zawsze radosny, nie oznacza, że nie jest to tylko maska, za którą czai się cierpienie. To, że ktoś ma idealny porządek w mieszkaniu, nie oznacza, że ma go w głowie i sercu. To, że ktoś jest bardzo wysportowany, nie oznacza, że czuje się lepiej w swoim ciele, niż Ty w swoim. Praktycznie nigdy nie jest się w stanie ocenić na pierwszy rzut oka, co jest "krzyżem" danej osoby. Nie dajmy się jednak zwodzić naszym egocentrycznym podszeptom, że tylko my mamy źle, wszyscy mają lepiej, idzie im łatwiej i ogólnie rzecz biorąc, nasze życie i osiągnięcia są o wiele gorsze niż wszystko, co widzimy wokół siebie. Nie jest to prawda. Nie oceniaj się więc surowo i proszę, nie oceniaj też tak innych, bo każda osoba, ma tak samo złożone i skomplikowane życie, jak Ty, z którym stara się robić najlepsze, co tylko może, wbrew wszystkim przeciwnościom, jakie świat wewnętrzny i zewnętrzny zsyła. 7. Pozwól sobie tęsknić Nawet jeżeli nie mogłaś się doczekać, by uciec z domu, to naturalne, że za nim tęsknisz. To ok, że brakuje Ci rodziców, jacy by nie byli. To żadna przegrana, nawet jeżeli będzie Ci to sugerowane, że sentyment wiedzie Cię z powrotem w rodzinne strony. Nigdy nie czuj się źle z tym, co w Tobie najpiękniejsze. Miłość, zarówno do rodziców, jak i rodzinnych stron, nigdy nie jest czymś złym, co trzeba w sobie zabijać, tłamsić lub wypierać. Można w tym samym czasie mieć dość rodziców, dość miasta, z którego się pochodzi i tęsknić za jednym i drugim. W uczuciach nie istnieje żaden dualizm, to kompletnie naturalne czuć w tym samym momencie pięć zupełnie przeczących sobie wzajemnie rzeczy. Wracaj, kiedy tylko masz ochotę. Zostawaj tak długo, jak czujesz potrzebę. Wyjeżdżaj, kiedy tylko zechcesz. To jest absolutnie najlepszy element mieszkania z dala od rodziny, możesz przyjechać, kiedy tęsknisz, wyleczyć tęsknotę, a gdy wszyscy zaczynają być męczący, po prostu spakować się i zniknąć, jakby nigdy nic! Obniżenie częstotliwości i natężenia kłótni o 90%. 8. Współlokator też człowiek Życie ze współlokatorami to wyzwanie, o którym mogłabym napisać cały osobny tekst. To, o czym jednak trzeba przede wszystkim pamiętać to, że jest to człowiek, z krwi i kości, dokładnie taki, jak Ty i (jak wyżej) ma swoje problemy, swoje życie, w którym może iść mu całkiem nieciekawie i warto podchodzić do niej lub niego raczej z empatią niż pretensjami. Pretensje mają to do siebie, że najczęściej jedynie zaogniają sytuację i znajdujesz się nagle w jeszcze gorszym położeniu niż pierwotnie. Nie zawsze trzeba się przyjaźnić czy nawet lubić, by wciąż traktować się z szacunkiem i nie wchodzić sobie w drogę. Mieszkanie razem to prawdziwe wyzwanie, podchodziłabym więc ostrożnie do wchodzenia w tę relację z ludźmi, na których Ci zależy, bo może się to odbić czkawką i bliznami na relacji. Najlepiej próbować takich układów w sytuacji, w której ma się możliwość dość szybkiej ucieczki, bez szkody dla którejkolwiek ze stron, by w razie zaognienia się sytuacji, móc przeprowadzić szybką ewakuację i wciąż w przyjaźni powiedzieć sobie, że wspólne mieszkanie po prostu nie jest dla Was. 9. Miłość może chwilkę zaczekać Jeżeli miałabym wymienić jedną rzecz, której żałuję najbardziej, jeżeli chodzi o moje lata mieszkania "samej", byłoby to ciągłe mieszkanie ze swoimi chłopakami lub facetami, z którymi coś mnie łączyło. W całym swoim dorosłym życiu zupełnie sama mieszkałam tylko przez 3 miesiące. I nieszczęśliwie się złożyło, że były to najgorsze miesiące w moim życiu, z zupełnie innych powodów. A uważam, że mieszkanie samemu lub nawet z kimś, ale nie romantycznie z Tobą związanym, również jest bardzo ważnym etapem życia, który mi niestety umknął. Jeżeli to "ten jedyny" macie jeszcze całe życie, żeby mieszkać razem. A młodość i niezależność to tylko krótka chwila, która przelewa się przez palce szybciej, niż jest się je w stanie zacisnąć. Nie mówię, absolutnie, żeby się powstrzymywać przed tym całe lata ani żeby na siłę udawać, że się razem nie mieszka, kiedy de facto spędza się ze sobą 24/7, po prostu na dwa mieszkania. Cytując klasyka "serce nie jest sługa, nie zna, co to pany i nie da się przemocą okuwać w kajdany", z prawdziwą miłością i ogromną potrzebą bycia razem, nie ma co walczyć. Jeżeli jednak nie szargają Tobą takie uczucia i dopiero wyprowadzasz się z domu, zrób to dla mnie i w imieniu nas obu, przeżyj chociaż rok sama, skup się na sobie, swoich małych rytuałach, swoich potrzebach, swojej wizji tego, jak ma wyglądać Twój pokój, Twój dzień, Twoje życie. Ja czuję, że całe życie musiałam dopasowywać się do kogoś innego i naprawdę bardzo żałuję, że między wyprowadzką z domu a wzięciem ślubu, nie miałam nawet 6 miesięcy na bycie sama ze sobą. 10. "Niewidzialna praca" staje się widzialna "Nieodpłatna praca kobiet jest różową strefą gospodarki, swoistą odwrotnością szarej strefy. O ile w przypadku szarej strefy dochody są ukrywane w całości lub w części przez państwem, o tyle, jeśli chodzi o różową strefę, dochody osiągane dzięki niej przez gospodarkę są ukrywane przez państwo. Oficjalnie nieodpłatna praca kobiet nie istnieje. Tymczasem, praca wykonywana przez kobiety w domu, to jedna trzecia produktu krajowego brutto." (źródło) O czym konkretnie mowa? O praniu, prasowaniu, ścieleniu, zmywaniu, gotowaniu, myciu, odkurzaniu, ścieraniu, przebieraniu, opiekowaniu się, podawaniu, kupowaniu, organizowaniu, zapisywaniu, zawożeniu, przywożeniu, pielęgnowaniu. Wszystkie rzeczy, które nasze matki, a w bardziej postępowych domach, również ojcowie, robili dla nas niezauważalnie. Dopóki mieszkałam z rodzicami, nigdy w życiu nie zdarzyło mi się nie mieć czystych majtek, bo zapomniano zrobić pranie. Nigdy nie przegapiłam wizyty u lekarza. Nigdy nie brakowało papieru toaletowego. Nigdy w zlewie nie zalegał trzydniowy stos brudnych naczyń. Nigdy zawodny budzik nie przeszkodził mi w staniu do szkoły. Nigdy nie chodziłam głodna. Nigdy nie było moim zmartwieniem, że coś się zatkało, zgubiło, zepsuło. Ubrania materializowały się uprasowane i poskładane w mojej szafie, lodówka zawsze była pełna, pasta do zębów na swoim miejscu, Wiem, że wynika to też z wielu przywilejów, z jakimi miałam szczęście się wychowywać, jak dobra, stabilna sytuacja finansowa moich rodziców, w miarę liberalny podział obowiązków, sprzątaczka. Nie zmienia to jednak faktu, że wokół mnie dział się ogrom rzeczy, na które nie zwracałam uwagi, a regulowały moje życie. Oh, jaką niespodzianką było zamieszkać bez tych wszystkich niewidzialnych zabiegów. Oto krótka lista rzeczy, które mnie zszokowały, których musiałam się nauczyć lub wciąż się nieudolnie uczę: a) Chemia to bardzo droga rzecz i) Zaczynając od produktów higienicznych, przez kreta, po płyny do mycia okien. To, czego zdążyłam się już nauczyć, w trakcie robienia zakupów, szczególnie jeżeli dotyczy to produktów, jak kapsułki lub proszki do prania, sprawdzać wagę za kilogram lub sztukę, nie porównywać ceny, które widać na pierwszy rzut oka. Zazwyczaj na półce, gdzie jest podana cena, pod dużą kwotą za cały produkt, jest mała kwota, która pokazuje, ile coś kosztuje na sztuki lub kilogramy. ii) Kupować dużo rzeczy na zapas w trakcie promocji, jeżeli wiesz, że na 100% to zużyjesz. Dobrym przykładem są tampony. Nawet jak kupisz 10 pudełek, masz pewność, że się nie zmarnują. iii) Woda osadza kamień na wszystkim, szczególnie w łazience, dobrze jest się wyposażyć w bardzo dobry płyn odkamieniający i walczyć z tym na bieżąco, bo później rzeczy zaczynają rdzewieć i jest już jakby po wszystkim. b) Jedzenie na mieście jest kosztowne, a lodówka najczęściej pusta i) Zakupy trzeba robić regularnie i najlepiej jest mieć w domu, tuż obok lodówki (albo w komórce) notatkę, gdzie zapisuje się, co się skończyło. Rzucenie na to okiem przed wyjściem, może uratować Cię w niedzielny poranek przed głodem. ii) Na zakupy zawsze wychodzić z listą zakupów, która już uwzględnia małe conieco, bo kupisz je tak czy inaczej, a jeżeli nie będzie go na liście, kupisz go tylko więcej. iii) Nie kupować na zapasa rzeczy, które mają krótką datę ważności. iv) Tylko ostatnia niedziela miesiąca jest handlowa. c) Kontrola wydatków Dla mnie świetnie sprawdzała się tabelka w Exelu, bardzo prosta, dosłownie oparta na samym dodawaniu i odejmowaniu. Szczególnie dobrze działa, gdy przy odrobinie samodyscypliny płaci się głównie kartą i wszystkie wydatki widać przejrzyście na koncie. Raz na tydzień robić aktualizację danych, przepisać wszystko do tabelki i widać, jak na dłoni, jak dobrze lub źle stoimy z pieniędzmi w danym miesiącu. d) Domowe obowiązki i) Ja wychowałam się w domu ze sprzątaczką, Piotrek w domu z "tradycyjnymi wartościami" więc żadne z nas nigdy się nie dotknęło większości czynności, które utrzymują dom w porządku. Uparłam się, że jako dorośli ludzie, którzy mają dwie zdrowe ręce, powinniśmy umieć sami dbać o nasze mieszkanie, przez co większość czasu żyjemy w totalnym syfie. Tak też się w życiu zdarza. ii) Gdy wkłada się pranie, najlepiej jest ustawić alarm w komórce, bo istnieje spore prawdopodobieństwo, że przypomnicie sobie o nim, gdy będzie już śmierdzieć. iii) Dzielcie się w domu obowiązkami zgodnie z tym, czego ktoś nienawidzi najbardziej. W moim przypadku było to zmywanie, w Piotrka sprzątanie łazienki. Im bardziej czegoś nie chcesz robić, tym rzadziej to robisz, co zwiększa szanse na przestoje i konflikty. Łatwiej jest więc ustalić czego zdecydowanie się nie chce robić niż co się chce. e) Ogólny marazm i) Muszki owocówki to najgorsze stworzenia na świecie, które jeżeli da się im czas i przestrzeń, oblebią Wam cały sufit swoimi odchodami. Są w większości sklepów, trzeba więc uważać, jakie owoce przynosi się do domu i najlepiej trzymać je w lodówce, zamknięciu lub misce w innym pokoju, uważając przy okazji na to, żeby się nie psuły. ii) Od nich gorsze są tylko karaluchy, które z łatwością mogą do Was przyjść od sąsiadów lub na produktach z niskich półek sklepów. Jedyne, co na nie działa, to żel, którym oblepią Wam całe mieszkanie. Nie jest to najtańsze rozwiązanie, ale szczerze polecam zrobić to jak najszybciej. Przez 6 lat mieszkania w tym samym mieszkaniu miałam je tylko raz i to w momencie największego porządku, więc naprawdę nie da się tego przewidzieć, a prawie nabawiłam się przez nie nerwicy. iii) Jeżeli wychodzicie z domu na dłużej, a w szczególności, gdy wyjeżdżacie, zamykajcie zawory wody i gazu. Nie jest fajnie zalewać sąsiadów. Myślę, że to w dużej mierze wyczerpuje moją widzę. Jak z łatwością można zauważyć, o ludzkiej naturze mam o wiele więcej do powiedzenia niż o sposobach zajmowania się domem. Jestem tak daleko od bycia Perfekcyjną Panią Domu, jak tylko się da, a mimo wszystko prowadzę bardzo szczęśliwe i pogodne życie małżeńsko-domowe, więc jeżeli jesteście jak ja, nie przejmujcie się, jest nadzieja! Wyprowadzka z domu wyznacza zupełnie nowy etap i obiecuję, że jeżeli podejdziecie do niego z otwartym sercem i umysłem, przekonacie się, że gloryfikowanie lat nastoletnich, jako najlepszego czasu w życiu, jest naprawdę na wyrost. Dorosłość jest ekscytująca, zaskakująca, przytłaczająca i trudna. Jest też zdecydowanie najlepszym etapem życia, jeżeli tylko znajdziecie w sobie odwagę, by żyć na własnych zasadach, siłę, by umieć dostrzec, jak przejściowe są nawet największe problemy i pokorę, by umieć pogodzić się z tym, że jesteśmy tylko ludźmi, z całą naszą wspaniałością i wszystkimi naszymi ograniczeniami. Samodzielność jest super, a we wszystkich momentach, które będą Was przerastać, zawsze możecie wpaść na e-klerki i razem wymyślimy, jak uczynić wszystko znośniejszym. fot. e-klerki Parada dała mi najpiękniejsze zdjęcia!

Praca online to coraz częściej spotykany sposób zarabiania pieniędzy. Żeby zarobić przez Internet nie trzeba prowadzić jednoosobowej działalności gospodarczej. Można zacząć pracować dla kogoś. Można także dołączyć do network marketingu. Da się zarobić – i to bardzo dużo. Jednak nie jest to szybki i łatwy zarobek Praca online. Jak zarobić pieniądze siedząc w domu? Zarabianie pieniędzy przez Internet jest możliwe. Freelancerzy zarabiają na reklamie lub na wprowadzaniu własnych produktów. Internet daje możliwość działania od zera i próbowania wielu metod. Należą do nich: wypełnianie ankiet przez Internet – nie jest to sposób na zarabianie dużych pieniędzy. Można jednak dorobić do pensji z etatu. Jest to łatwa praca, a zyski zależą od czasu i zaangażowania w pracę. Wystarczy zarejestrować się na takich stronach jak Toluna, Moneyo Płatne Ankiety czy GreenPanthera – taki zysk należy rozliczyć w Urzędzie Skarbowym, wpisuje się go w rubrykę “Inne”; zawód freelancer – tutaj przydają się różne umiejętności. Praca jako tłumacz, grafik lub fotograf. Jest to alternatywa dla osób, które zbudowały markę osobistą. Ale można także pracować przepisując książki na format ebook. Freelancer to profesjonalista w swojej dziedzinie, który pracuje z reguły na umowie o dzieło lub na kontrakcie; prowadzenie biznesu online – to najtrudniejsze rozwiązanie. Zarabiać online można na wiele sposobów. Prowadzenie bloga to tylko jedna z wielu opcji. Można także założyć sklep Internetowy, a także zarabiać pracując zdalnie dla kogoś, kto ten sklep online posiada. Prowadzenie biznesu online oznacza elastyczne godziny pracy, ale i szereg obowiązków, które niesie ze sobą jednoosobowa działalność gospodarcza. Inny sposób na zarabianie pieniędzy w domu to network marketing. Jest to sposób, który pozwala wypracować tzw. dochód pasywny. Pozwala na pracę przy stosunkowo niskim koszcie inwestycji. Dodatkowo, osoba która nigdy nie pracowała online, dostaje duże wsparcie liderów, szkolenia. Nie trzeba mieć wysokiego wykształcenia, żeby pracować w MLM, nikt nie patrzy na wiek ani na to, czy osoba była karana. Jednoosobowa działalność gospodarcza. Jak zarabiać na blogu? Prowadzenie firmy wymaga strategii, konsekwentnego działania i dużej ilości cierpliwości. Tutaj zysk nie jest pewny, a jego pojawienie się trudno przewidzieć w czasie. Prowadzenie działalności gospodarczej przez Internet wymaga dużej ilości umiejętności, nie tylko w swoim fachu. Przydają się umiejętności z dziedzin, o których początkujący przedsiębiorca mógł wcześniej nie pomyśleć. Przedsiębiorcy działający online mogą działać poprzez: reklamę produktów innych firm – wiele firm współpracuje z blogerami. Dobrym przykładem są tu blogerki modowe, które zarabiają na współpracach z markami odzieżowymi; afiliację – umieszczanie linków sprzedażowych do konkretnych produktów na stronie blogera. Jeśli konsument kliknie w link afiliacyjny, to np. bloger dostaje prowizję ze sprzedaży danego produktu; sprzedaż swoich lub cudzych produktów – na takiej zasadzie działają firmy sprzedające odzież, kosmetyk i inne produkty fizyczne. Istnieje także możliwość sprzedaży kursu online – jest to rodzaj działalności, który dziś jest coraz bardziej popularny; usługi internetowe – programowanie stron przedsiębiorcom, projektowanie logotypów, prowadzenie czyjegoś fanpage na Facebooku. Odpowiadają na potrzeby tych, którzy nie mają czasu lub umiejętności aby samemu stworzyć takie elementy działalności gospodarczej; usługi fizyczne, reklamowane samodzielnie przez Internet. Wizażystka może zarabiać dzięki swoim umiejętnościom. i jednocześnie samą siebie promować np. przez Instagram Współpraca z markami będzie mogła stanowić podstawę do zwiększenia kosztu usługi. Jednoosobowa działalność gospodarcza nie musi być zarejestrowana, jeśli nie zarabia więcej niż 1050 zł. Dzięki temu nie trzeba także odprowadzać składek to ZUS, chociaż zawsze należy pamiętać o odprowadzeniu podatku dochodowego od każdej zarobionej kwoty. Zwolnieniu z odprowadzania składek podlega rękodzieło czy też korepetycje. Sama praca w domu nie wymaga prowadzenia działalności gospodarczej, na przykład w przypadku dołączenia do innej firmy działającej online. Podobnie w przypadku współpracy z grupą MLM. Wówczas konsument będzie pracował w zgodzie z zasadami firmy zatrudniającej. Zarabianie w sieci – fakty i mity Istnieje wiele mitów na temat pracy w Internecie, w które wierzą konsumenci nie zajmujący się taką działalnością, Wydaje się, że blogerzy zarabiają na samym prowadzeniu bloga, na wywiadach w telewizji i na reklamach. Nie jest to zupełnie niezgodne z prawdą, jednak każdy kto planuje pracę online, musi pamiętać o tym, że: nie jest to praca dla każdego – prowadzenie firmy online wymaga wiedzy. Freelancerzy nie tylko robią to co lubią – pracują nad grafiką komputerową, robią zdjęcia okolicznościowe, ale także sami produkują treści i materiały reklamowe swojej firmy, nie jest to łatwe zajęcie – freelancerzy zazwyczaj zaczynają pisać blog czy prowadzić firmę online, pracując jednocześnie w innym miejscu. Tylko w taki sposób można utrzymać zajęcie, które przynosi mały dochód lub nie przynosi go wcale, o ile nie ma się odłożonych oszczędności, prowadząc bloga nie od razu zarabia się pieniądze – na samym blogu nie da się zarobić dużo, a na pewno nie od razu. Dużo pracy kosztuje stworzenie listy mailingowej, czy też listy subskrybentów. Montaż krótkiego filmu potrafi trwać kilka godzin – a przecież potrzebny jest czas na wymyślenie scenariusza, nagranie filmu; dodatkowo na start niekoniecznie zarabia się pieniądze, a na przykład otrzymuje towar w ramach barteru czy karty podarunkowe Sodexo. do prowadzenia firmy online nie wystarczy motywacja. Prowadzenie bloga wymaga samodyscypliny. Pracować trzeba nawet wtedy kiedy się nie chce; prowadzenie własnej działalności gospodarczej zawsze generuje koszty z nią związane – po pierwsze domena i hosting. Rozliczenie podatku – najlepiej by zajęła się tym księgowa. Bywa, że konsument potrzebuje zaciągnąć pożyczkę lub kredyt na kupno samochodu, komputera lub sprzętu do zdolność finansowa przedsiębiorcy może się okazać przeszkodą w powstaniu firmy; początkujący przedsiębiorcy popełniają błędy przy zakładaniu firmy. Niektórych da się uniknąć, jednak zawsze to na nich człowiek najwięcej się uczy. W Internecie można zarobić dużo pieniędzy, ale na to potrzeba czasu. Programy partnerskie, a także kupowanie reklam AdSense nie przychodzi do przedsiębiorcy od razu. Praca na blogu wymaga też dużej wiedzy, a także nieustannego doskonalenia się w różnych dziedzinach, nie tylko tych związanych z wyuczonym zawodem.

Jak wyprowadzić jednego sima z rodziny? Jak wyprowadzić dorosłego juz Sima z domu? ? ? ? Jak wyprowadzićsima i przenieść się do innego domu? SIMS 2. The Sims 2 Jak wyprowadzić simów? 2014-02-10 12:12:35. Jak wyprowadzić małżeństwo? (The Sims 4) CZy można wyprowadzićsima na przedmieście w ts2? Jak wyprowadzićsima w the sims 3?

Kiedy już zaplanujesz wyprowadzkę od rodziców, wtedy trudna rzeczywistość może Cię zdołować na początku. Ale nie daj się tak łatwo zdołować wielu rachunkom czy też pustą lodówką. Nie ma bardziej ekscytującego czasu niż podczas osiedlania się na swoim, a nasz artykuł podpowie Ci jak za to przedsięwzięcie się zabrać, żeby było jak najłatwiej... Wyprowadzka od Rodziców w wieku 13 Lat W Internecie można już spotkać artykuły na ten temat, oraz wydaje się, że dość dużo osób zadaje sobie pytanie: Jak się mam wyprowadzić z własnego domu w wieku 13 lat? W Wielkiej Brytami dla przykładu, aby móc wyprowadzić się od rodziców bez ich zgody potrzeba mieć przynajmniej 16 wiosen (w Polsce 18). Jeśli młodzi nastolatkowie mają poważne powody dla których biorą pod uwagę wyprowadzkę, wtedy skontaktujcie się z Niebieską Linią, jeśli chodzi o problemy rodzinne. Instytucje takie jak ta to profesjonaliści, którzy są po to, aby Ci pomóc nawet w wyprowadzce oraz konturowaniu edukacji szkolnej. Wyprowadzka od Rodziców w wieku 18 Lat Jest dużo dobry powodów dla których można wyprowadzić się od rodziców w zaraz po osiemnastce. Zazwyczaj jest to związane z nową szkołą, liceami czy studiami, dojazdy mogą być zbyt długie i wczesne, lub po prostu możesz chcieć zostać szybko samodzielny i zarabiać na siebie. W ostatnim przypadku, jest wiele nastolatków, które nie są jednak na to gotowe. Więc przed jakąkolwiek decyzją, powinieneś sprawdzić się czy jesteś już aby na tyle dorosły/a. Zrób sobie mały test i przeanalizuj sytuacje (swoje dochody, wydatki itp). Przedstawiamy rzeczy do zrobienia dla Ciebie: 1. Zacznij odkładać. Przed przeprowadzką od swoich rodziców, potrzebujesz pieniędzy, całkiem sporo jak na początek. Wybierz bank i otwórz konto na swoje imię. Wpłać tam wszystkie swoje zaoszczędzone pieniądze, daj również dane swojego konto swoim rodzicom. Wtedy zawsze będą mogli dać Ci jakiś zastrzyk pieniędzy jeśli będziesz tego naprawdę potrzebował.(zawsze coś nieprzewidywalnego się dzieje w dorosłym życiu). 2. Znajdź pracę dorywczą lub na pół etatu. Jako, że rodzice nie dali Ci majątku, który wystarczy Ci na długo, będziesz musiał powiększać swoje oszczędności. Dostanie pracy to priorytet przy wyprowadzce. W wieku 18 lat nie dostaniesz może wysokich zarobków, ale dzięki temu będziesz mógł zarobić pierwsze doświadczenia i wpisać coś na swoje CV. 3. Trzymaj ważne dokumenty w jednym miejscu. To bardzo ważne, zwłaszcza kiedy zamierzasz zamieszkać za granicą. Dokument osobisty, paszport, akt urodzenia. Jak mówi jedno mądre powiedzenie: "bez pieniędzy być może dotrzesz do celu, ale bez dokumentów już nie". Jak się Wyprowadzić od Rodziców po Studiach Jest to czas, kiedy naprawdę dowiadujesz się ile wyprowadzka z domu rodziców tak naprawdę kosztuje. Mówią, że stajesz się naprawdę dorosłym, gdy przyzwyczaisz się do myśli, że jeśli chcesz, to, aby mieć jedzenie na stole trzeba je kupić za własne pieniądze, ugotować je w swoim czasie wolnym i umieścić je na stół. Jeśli miałeś szczęście mieszkać u rodziców podczas studiów i nie musiałeś płacić za czynsz, wtedy wspaniale, ale czas ruszyć się z miejsca. Oto jak można przemienić się w dorosłość: 1. Poszukaj pracy. Jako, że jest 21 wiek oraz młodzi ludzie z wykształceniem małą dość ciężko w znajdywaniu pierwszej pracy, zacznij chodzić jak najszybciej na rozmowy rekrutacyjne. 2. Oceń swoje oszczędności. Jeśli masz jakieś pozostałe oszczędności, to świetnie. Upewnij się, że masz co najmniej kwotę sześciu miesięcy czynszu. 3. Oblicz swój kredyt ze studiów. Oczywiście jeśli taki kredyt posiadasz. Jeśli tak, to dopisz je do swoich wydatków obok oszczędności (hipotetyczne kartoteki). Będziesz potrzebował dobrze zorganizowanego budżetu na to. 4. Zacznij pomagać rodzicom za pieniądze. Oczywiście nie chodzi tutaj o takie rzeczy jak pomoc przy przenoszeniu rzeczy czy mycie naczyń. Raczej o duże usługi, jak przekopanie ogródka, pomalowanie garażu czy ciągle odgarnianie śniegu w zimie. To zawsze jakieś dodatkowe pieniądze, które zarobisz ciężką pracą, a nie ładnymi oczkami.. 5. Nie wyprowadzaj się dopóki nie dostaniesz pracy na umowę. Nawet jeszcze lepiej jest poczekać na pierwszą wypłatę przed skoczeniem w nowe życie. 6. Znajdź współlokatora. Najlepsza opcja, aby mniej płacić za rachunki oraz mieszkanie. 7. Nie wydawaj wszystkich swoich oszczędności. Plastikowe talerze i kubki na sam początek wystarczą. Nie jesteś przecież w stanie od razu zyć jak Twoi rodzice, ale przynajmniej wszystko kupujesz sam i nikt Ci rozkazuje.

Jolanta Maria Kwaśniewska z domu Konty urodziła się 3 czerwca 1955 w Gdańsku. Jest drugą z trzech córek Anny (z d. Laskowskiej; 1926-1990 i Juliana Kontych (zm. 2007).

Gość kiskakiikk Gość dwa słowa... Gość Magda13553 Gość gthjiku Gość czerpać pieniądze? Gość ferretka Gość Magda13553 Gość nononon Gość yyyKafeKrytykant Gość yyyKafeKrytykant Gość patrząc na język... Gość Magda13553 Gość fhfehgn Gość svsdv Gość ela1982 Gość ixyyyyyyyyyyy Gość Pancernaorangee Gość co robic w takim razie Gość ixyyyyyyyyyyy Gość Magda13553 Gość ixyyyyyyyyyyy Gość Magda13553 Gość gość Gość gość Gość gość Gość gość Gość gość Gość dobry wujek istnieje Bądź aktywny! Zaloguj się lub utwórz konto Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony Zaloguj się Posiadasz własne konto? Użyj go! Zaloguj się

Skieruj sprawę na drogę sądową, gdy wypowiedzenie nie wystarczy! Jeżeli samo wypowiedzenie nie jest wystarczające do tego, aby najemca opuścił zajmowany lokal należy sprawę skierować na drogę sądową. W takim przypadku właściciel powinien złożyć pozew o opróżnienie lokalu.

A więc czeka Cię wyprowadzka od rodziców? To bardzo emocjonująca chwila – od teraz będziesz cieszyć się wolnością, ale czekają na Ciebie także nowe obowiązki! A zanim rozpoczniesz samodzielne życie, najpierw sprawdź, jak wyprowadzić się od rodziców i nie popełnić przy tym żadnej zgubnej w skutkach pomyłki. Mamy dla Ciebie siedem bezcennych porad. Freepik Wyposaż mieszkanie bez przepłacania Kiedy nadchodzi wyprowadzka z domu rodzinnego, „co zabrać?” staje się bardzo ważnym pytaniem. W końcu nie możesz mieszkać w pustych czterech ścianach, będziesz potrzebował przynajmniej podstawowego wyposażenia. Pamiętaj jednak, że nie musisz kupować samych błyszczących akcesoriów z drogich sklepów. Krewni i znajomi z pewnością chętnie oddadzą Ci trochę garnków czy wieszaków. Meble i ozdoby możesz natomiast zdobyć niskim kosztem na Facebookowych grupach lub aukcjach z używanymi przedmiotami. Czasami ludzie chcą po prostu pozbyć się szafy czy komody i oddadzą Ci ją za darmo, jeśli tylko po nią przyjedziesz! Sprawdź, ile kosztuje pomoc firmy przeprowadzkowej!Znajdź dostawcę Internetu jeszcze przed wyprowadzką Jak wyprowadzić się od rodziców? Cóż, ważną częścią życia na własną rękę jest samodzielne ogarnianie wszelkich rachunków i umów. W akademiku nie musisz się tym przejmować, ale jeśli wynajmiesz mieszkanie lub pokój, może być inaczej. Prawdopodobnie prąd i gaz i będą już doprowadzone od dominującej w danym regionie firmy. Ty będziesz musiał tylko opłacać rachunki lub składać się na nie z pozostałymi mieszkańcami. Na pewno bardzo ważny jest też dla Ciebie dostęp do Internetu, a wielu właścicieli pozostawia podpisanie umowy z wybraną firmą swoim najemcom. Pewnie chciałbyś bez problemu łączyć się z Wi–Fi od pierwszego dnia, więc radzimy wybrać taryfę i podpisać kontrakt jeszcze przed przeprowadzką. Dzięki temu umówisz wizytę technika, który podepnie Internet w możliwie najszybszym terminie! Załóż konto w banku Nawet jeśli dotychczas dobrze sobie radziłeś przy użyciu transakcji gotówkowych, to ten czas prawdopodobnie dobiegł końca. Opłacanie rachunków i czynszu będzie dużo łatwiejsze, jeśli będziesz mógł po prostu puścić przelew. Większe zakupy spożywcze również przebiegają szybciej bez wysupływania z portfela gotówki. Konto bankowe możesz założyć nawet przed ukończeniem 18 roku życia, ale będziesz do tego potrzebował zgody opiekuna prawnego, czyli w większości przypadków po prostu rodzica. Jeśli jesteś już pełnoletni, to niczym nie musisz się przejmować – masz pełną kontrolę nad swoją bankowością i możesz założyć konto bankowe bez udziału osób trzecich. Kolejna dobra wiadomość jest taka, że do ukończenia 26 roku życia możesz korzystać ze specjalnych kont zaprojektowanych tak, żeby pasowały one do potrzeb ludzi młodych. Pamiętaj, że jeżeli to zignorujesz i założysz konto przeznaczone dla osób dorosłych, to będzie prawdopodobnie obowiązywał wymóg, żebyś co miesiąc odbierał przelew o określonej wartości, na przykład 1500 zł. Jeżeli będziesz utrzymywał się ze stypendium lub pracy dorywczej albo z otrzymywanej od rodziców gotówki, to możliwe, że nie dopełnisz warunków umowy i prowadzenie konta będzie się wiązało z dodatkowymi kosztami. Koniecznie dokładnie porównaj oferty kilku banków i wybierz tę, która będzie dla Ciebie najbardziej opłacalna. Sprawdź, czy należy Ci się jakiś zasiłek Pierwsza wyprowadzka od rodziców będzie prawdopodobnie oznaczać spory wzrost kosztu życia, nawet jeżeli dalej będą Ci pomagać dorośli z rodziny. W końcu będzie trzeba opłacać czynsz za kolejne mieszkanie lub pokój! Czy możesz uzyskać na tę okazję jakąś pomoc? Jeśli nie ukończyłeś jeszcze osiemnastego roku życia, Twoi rodzice otrzymują prawdopodobnie comiesięczny zasiłek 500+ i raz w roku 300+. Jeśli więc wyprowadzasz się na przykład po to, żeby uczęszczać do lepszego liceum, to możesz poprosić opiekunów, by udostępnili Ci te pieniądze w celu utrzymania się w nowym mieszkaniu. Jeżeli natomiast wyjeżdżasz na studia, możesz ubiegać się o stypendium. Tego typu zasiłki są przyznawane na różnych zasadach w zależności od uczelni. Wśród rodzajów stypendiów można wymienić: Socjalne – przyznawane studentom w trudnej sytuacji materialnej. Zależnie od uczelni maksymalny dochód na członka rodziny jest ustalany w zakresie od 686,4 zł do 1051,7 zł. Jeśli w Twojej rodzinie dochody są niższe, możesz ubiegać się o stypendium osób niepełnosprawnych – możesz je otrzymać, jeśli posiadasz orzeczenie o niepełnosprawności, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności lub jedno z innych wymienionych orzeczeń. Nie ma kryterium – jest przyznawane osobom o szczególnych osiągnięciach naukowych, artystycznych lub sportowych. Jest także przewidziana możliwość uzyskania jednorazowej zapomogi. O takie świadczenie będziesz mógł się ubiegać, jeśli z jakiegoś nieprzewidzianego względu Twoja stopa życiowa ulegnie pogorszeniu. Mowa o takich przypadkach jak choroba lub śmierć członka rodziny albo sytuacje losowe jak pożar lub powódź. Opracuj budżet domowy Gdy nadchodzi wyprowadzka od rodziców, “co zabrać” staje się kluczowym pytaniem na początek. W końcu nie musisz zupełnie od zera wyposażać szafy z ubraniami ani nawet spiżarni. Prawdopodobnie otrzymasz jakiś prowiant na drogę i weźmiesz ze sobą ubrania czy komputer. Później zaczynają się jednak schody: przychodzi czas, żeby dokupić do mieszkania brakujące akcesoria, żeby opłacić rachunki i kupić bilet na komunikację miejską, już nie wspominając o regularnych zakupach spożywczych i zorganizowaniu gotówki na przyjemności. Jak się za to zabrać? Z własnego doświadczenia polecamy, żebyś postarał się przeżyć pierwszy miesiąc w bardzo oszczędny sposób, zbierając wszystkie rachunki i wpisując wydane kwoty w arkusz Excel. Dzięki temu będziesz wiedział, jakie jest Twoje finansowe minimum na przeżycie w danej lokalizacji – ile kasy jest konieczne, żeby przez cały miesiąc mieć dach nad głową i jedzenie w lodówce. Ta informacja pozwoli Ci następnie wydzielić sobie z miesięcznego dochodu odpowiednie kwoty na przyjemności i oszczędzanie. Zacznij przyjmować listy pod nowym adresem Pierwsza wyprowadzka od rodziców oznacza, że w rzeczywistości zmienia się Twój adres korespondencyjny, ale we wszelkich dokumentach wciąż widnieje ten stary. Jeśli czegoś z tym nie zrobisz, wszystkie listy czy informacje urzędowe będą dalej lądowały w skrzynce pocztowej rodziny. Na krótką metę to nie problem, ale po jakimś czasie zacznie Cię prawdopodobnie irytować odbieranie korespondencji ze starego adresu. Dlatego warto, żebyś poinformował o zmianie miejsca zamieszkania swój bank, uczelnię oraz organizacje, od których regularnie odbierasz przesyłki na zasadzie prenumeraty. Zamawiając produkty przez internet, pilnuj się, żeby przez przypadek nie wypełnić formularza nieaktualnymi danymi. Porządnie przeczytaj umowę najmu Jeśli planujesz, żeby Twoja pierwsza wyprowadzka od rodziców odbyła się na zasadach przenosin do wynajętego pokoju lub mieszkania, to będziesz musiał podpisać umowę najmu. Koniecznie dokładnie ją przeczytaj i upewnij się, czy dobrze rozumiesz wszystkie punkty! Sprawdź, jakie koszty są wliczone w kwotę, którą będziesz musiał co miesiąc przelewać właścicielowi. Czy zajmie się on opłacaniem rachunków za prąd, gaz i internet, czy sam będziesz musiał wysyłać pieniądze do poszczególnych firm?Jaki jest termin opłaty czynszu? Koniecznie zapamiętaj sobie tę datę i zwróć uwagę, czy musisz płacić z góry za kolejny jest wysokość kaucji? Sprawdź, czy w umowie właściciel zobowiązuje się do jej umowa jest na czas określony, czy na nieokreślony? W tym drugim przypadku zwróć uwagę, jak długi jest okres wypowiedzenia. Zastanów się, czy wolisz, żeby był on dłuższy, czy czy w umowie są zapisy na temat trzymania zwierząt w mieszkaniu, palenia papierosów, organizowania imprez. Upewnij się, że Twój styl życia jest kompatybilny z zasadami, do których będziesz się musiał stosować. Teraz już wiesz, jak wyprowadzić się od rodziców! Jesteśmy pewni, że nasze siedem porad sprawi, że pierwsza wyprowadzka od rodziców przebiegnie gładko i bezproblemowo. Niezależne życie to wspaniała przygoda – baw się dobrze!

. 226 216 162 10 476 176 333 235

jak wyprowadzić się z domu bez pieniędzy